"Piessinnus me in sa scridura de Antoni Cossu in s’arrumanzu Mannigos de Memoria"

4 Mese de idas 2013
Ùrtimas tres pàginis de s’arrumanzu
Is ùrtimas cincu arrigas
E Maria Frantzisca: — Paret una ’isione, custos meses.
E Tatanu: — Est una ’isione, Maria Frantzi’, una ’isione. Mannigos de memoria. A ischis ite cheret narrer? Mannigos de memoria. In Sardinnia, cosas gosi no nn’at capitadu mai, e chissai si nn’at a capitare.

Est acabbadu su contu

1978-1982

Scritu apustis

de s’autori


Una de sas peleas prus mannas, poninne e torranne a ponner custu contu, est istada sa manera de iscrier.

Comente s'iscriet su sardu?

Finas a oe semus iscapos, in recatu chi paret ìnnidu, e onniunu seberat s'erbighedda chi dd'agradat, como tirivozu e pois frenalzu, e in ora de fàmene, canno su logu est paschidu e abbulutzadu, o in die de traschia o in logu arestadu, che passat sa malesa, ardupintos mancari o fozas de rù.Tiat esser bellu e dechidu a poder iscrier sas paraulas semper a sa matessi manera, ma semus prus abituados a ddu faeddare su sardu chi no a dd'iscrier. Po cussu, a boltas, nos incantat su sonu de una paraula iscrita de asie, comente dda lezimus e dda namus, posta in cussa riga paris cun ateras, e assora imentrigamus su proponimentu fatu e sos libros chi naran — e no sun totus a un’uriga — comente si depet iscrier.

No nne ’ogamus altzolas, po como, e gasi, a sa koa, sa manu e sa conca si ch’annan solas solas a iscrier comente faeddamus.

E pois, ddu'at un'atera chistione: sas pessonas de custu contu sun de medas chirros de Sardinnia e onniunu pentzat e faeddat a moda sua. Po cussu, e ateras cosas, custu «mannnigu» a calicunu, nasimodde e tastifine, ddu at a parrer murreca.

Tenide passentzia petantis.

Sa cosa za at a mezorare.


francudefabiis
© RIPRODUZIONE RISERVATA
Tags