Sos giornales de oe #068

«Chimbe mortos de overdose in tres dies ebbia. Cosa mai sutzessa in Tàtari, nemmancu in sos prus iscurigosos tempos, cando su fenòmenu de sa tossicodipendèntzia fiat allarme de cada die e si contaiant vidas e famìlias disintegradas dae sa droga. Bator òmines e una fèmina, intre sos 33 e sos 40 annos, vidas truncadas e unidas dae unu filu comune: su de s’eroina. Chi est torrada cun prepotèntzia in sas pratzas dae ue, forsis, mai andada de su totu si nche fiat». Est crònaca tzitadina, chi sighit in sa de 16 pàginas, ma La Nuova Sardegna at disinnadu de antitzipare su contu in prima pàgina faghende·li un’abertura. Como b’at de cumprèndere dae sos esames tossicològicos si in sa droga b’aiat elementos letales. Ma est craru chi àteru est su de cumprèndere, e non dae sa parte de chie la bendet ebbia (si faeddat de un’organizatzione nigeriana), ma mescamente dae parte de chie la còmporat. E duncas de unu logu in ue b’at giòvanos chi vivent punnende a si pùnghere.

Permitide·nos como unu brincu dae sos giornales sardos (chi sa crònaca internatzionale la contant fintzas issos) a aterue. Ca in contu de inietziones b’at de nàrrere chi si in Tàtari b’at mortu giòvanos droghende·si (non si fiant ochiende, mancari su perìgulu b’est semper), in Alabama calicunu non b’est mortu cando chi fiant pro lis inietare rocuròniu e cloruru de potàssiu a pustis de sa sentèntzia de cundenna capitale. Leghimus in Il Post chi sas esecutziones las aiant firmadas su mese de santandria coladu «a pustis de duos casos de detenudos subravìvidos pro more de un’errore in fatu de s’àteru. In ambas duas acontèssidas sos prepostos a s’esecutzione aiant tentadu – de badas pro carchi ora – de nch’insertare s’agu in sos bratzos de sos cundennados». Pro ite? Unu de custos duos cristianos est prus chi non pesosu e ant àpidu dificultade a l’agatare sa vena. Cun àtere b’at àpidu problemas ligados a sa mannària de sos cundennados oramai intrados in edade. Pro custu est chi a sas 6 de merie de oe (ora issoro) a unu presoneri de 64 annos l’ant a tènnere presu pro 12 oras e non pro 6 ebbia. Fintzas chi no l’agatent sa vena. Fintzas chi non tanchet sos ogros.

Torrende a nois e a sas crònacas sardas, firmemus·nos un’iscuta a lèghere de su calore de custas dies. «S’allarme est ruju – leghimus in L’Unione sarda –, mescamente pro sos antzianos, ma non b’at unu datu a tretu de definire sa crèschida de sas intradas a sos Primos sucursos sardos sas dies de su Grandu calore. Dae Nùgoro su diretore de s’Asl Paolo Cannas contat chi, pro neghe de Caronte, “una cursa a sas istruturas sanitàrias e, duncas, fintzas a sas Guàrdias mèigas, bi l’amus àpida pro more de patologias ligadas a sa calura. Patologias cardiològicas, ma finamentas disidratatzione». E custa est cosa chi annanghimus a sa situatzione sanitària de s’ìsula, mescamente in tempos de gente in prus (turistas) chi aumentat sa pressione cun istruturas in suferèntzia. Peristantu sas mamas de sos patzienteddos de su microtzitèmicu de Casteddu lompent a Procura, Solinas in Cussìgiu abarrat cun sa matessi delìbera in contu de ospidales noos (mancari apant iscritu de l’integrare a pustis) e in Tàtari nche ponent unu sistema idràulicu in sa natura de s’òmine pro la fàghere artziare a cumandu (La Nuova).

Àteros contos de oe pertocant sas paràulas de Sgarbi contra a sas palas eòlicas. Unu Sgarbi chi faeddat de colonialismu e serrat s’interventu suo cun s’innu de sa Brigata Sassari.

A cras cun s'ùrtima rassigna de sa chida.