Dae sos votos in Euskal Herria e Catalunya un’alternativa plurinatzionale e republicana?

Cheret chi abbaidemus a unos cantos resurtados in intro de sos prus generales de custa cramada eletorale ispagnola pro cumprèndere mègius sas dinàmicas de custa fase. Proemus duncas a bìdere su chi nos narant dae tretos bascos e catalanos. Sas eletziones in s’Euskal Herria ispagnola (sas provìntzias de Iparralde nche sunt in intro de s’istadu frantzesu) pertocant sas comunidades autònomas de Euskadi (cun sas provìntzias de Bizkaia, Gipuzkoa e Araba) e Nafarroa. Pro sas eletziones catalanas non movimus dae su cuntzetu prus mannu de Països catalans, ma dae sa comunidade autònoma ebbia (duncas petzi sas provìntzias de Lleida, Girona, Barcelona e Tarragona). Bene, custos tretos (in pare cun sa provìntzia de Las Palmas in sas Canàrias, cun sa de Sevilla ebbia in Andalucía e cun sas duas de de Extremadura, Cáceres e Badajoz) sunt sos ùnicos in ue no at bìnchidu su Partido Popular de Alberto Núñez Feijó. Si abbaidamus sa cartina est belle totu canta asula, sos tretos chi amus mentovadu sunt in ruju (o in tonalidade de birde). Duncas bascos e catalanos (e extremeños) sunt sos chi prus de totu ant refudadu s’optzione reatzionària proposta dae Pp e dae sos neofranchistas de Vox. Custos so binchidores bascos: Euzko Alderdi Jeltzalea-Pnv in Bizkaia, Euskal Herria Bildu in Gipuzkoa, Euskadiko Ezkerra-Psoe in Araba, Nafarroako Alderdi Sozialista-Psoe in Nafarroa. In Catalunya totu sas provìntzias las at conchistadas su Partit dels Socialistes de Catalunya-Psoe. In intro de custos resurtados Bildu est s’ùnica fortza chi creschet («Tenemos mas, somos mas, nos vota mas jente, emos acumulado mas fuerza», at naradu Arnaldo Otegi) cun 51mìgia votos in prus. Bildu pigat 274.676 votos in sas provìntzias de Euskadi (275.782 sos de su Pnv), ma nche lompet a 333.362 summende sos 58.686 de Nafarroa. Perdent cunsensos Esquerra Republicana de Catalunya (-6 iscrannos, dae 874.859 votos a 462.883) e Junts per Catalunya (-1, dae 530.225 a 392.634 votos). Sos primos pagant un’apògiu a su guvernu de Pedro Sánchez cun pagu torradas pro sa càusa indipendentista ma sos de Carles Puigdemont non balàngiant dae sa positzione de sos de Gabriel Rufián. Cara a totu custu diat èssere un’errore mannu su de non permìtere unu referendum in sa comunidade catalana a sa moda de David Cameron in Uk cun sos iscotzesos. A bìdere istemus su chi nd’at a essire da sa cuntierra. Unu No a su referendum diat chèrrere nàrrere duas cosas: tìmere de no èssere a tretu de propònnere un’alternativa plurinatzionale e republicana a sos catalanos; intregare su guvernu istatale pro intreu a sos reatzionàrios pro mèdiu de eletziones noas.

M.P.